Vanaf het begin van de COVID-pandemie heb ik me afgevraagd hoe het zou zijn om in gezinsverband te leven wanneer een gezinslid met het virus besmet is geraakt. Hoe organiseer je je om ervoor te zorgen dat niet binnen de kortste keren iedereen besmet raakt? Dankzij ons verblijf in het gezin van onze zoon in São Paulo weet ik dat nu. Zes dagen geleden kwam onze schoondochter ´s avonds ziek terug van een projectbezoek in Amazonië. Uit voorzorg verhuisde onze zoon zijn slaapplek naar de bank in de woonkamer. De volgende ochtend wordt het vermoeden bevestigd: ze test positief op het Corona-virus. We stellen een streng regiem van isolement in. Eten en drinken worden voor de slaapkamerdeur neergezet. Gecommuniceerd wordt er door de gesloten deur en via Whatsapp. Ik heb het tot mijn taak gemaakt het vaatwerk van de patiënt te beheren. Vuile borden, glazen en bestek worden door mij bij de slaapkamerdeur opgehaald en afzonderlijk met kokend heet water afgewassen en afgedroogd met een theedoek die alleen daarvoor gebruikt wordt. Vervolgens berg ik het vaatwerk zo op dat er geen gevaar van gebruik door het nog gezonde deel van het gezin bestaat. Het doet mij denken aan de verhalen die ik vroeger van mijn moeder hoorde over haar werk als dienstmeisje bij een streng-Joodse familie: hoe het vaatwerk gescheiden moest worden afgewassen en afgedroogd afhankelijk van de voedingsmiddelen die ermee genuttigd waren. Als ik het me goed herinner was het een doodzonde als een mes dat had gediend om de kaas mee te snijden in hetzelfde sopje werd afgewassen waarin een vleesmes had gelegen. Ze heeft de baan maar een paar weken uitgehouden. Ze werd er knettergek van. Wat dat betreft is deze gescheiden afwas een makkie. Onze voornaamste zorg was hoe onze kleindochter deze situatie zou opvatten. Maar geen probleem: ze blijft keurig aan deze kant van de slaapkamerdeur en communiceert met mamãe via Whatsapp.
Ingevolge de Braziliaanse quarantaineregels zit nu niet alleen onze schoondochter noodgedwongen thuis maar ook onze zoon. Zij werkt alweer een paar dagen op afstand omdat haar vervangster als laatste van het achtkoppige team dat in Amazonië op pad was, nu ook ziek geworden is. Als ik in het halletje tussen de slaapkamers ga staan hoor ik tegelijkertijd twee vergaderingen.
En wij, de grootouders, in dit alles? Wij kwamen hier om een overbelast ouderpaar te ondersteunen in de zorg voor hun qua gezondheid nogal fragiele dochtertje. Inmiddels hebben we iemand nodig om een overbelast grootouderpaar te ondersteunen in de zorg voor een overbelast ouderpaar.
Dag Ton,
Ik lees je verhalen altijd met groot plezier.
Het is deze keer wel veel rampspoed.
Hoe vreemd kan het leven toch gaan.
Je verhaal ademt een benauwde sfeer uit van op elkaar met elkaar, zorgen en verzorgd worden.
Ben je daar in het grote Brazilie.
In een toch weids prachtig land en daar zit je opgesloten in een ziekenboeg, waarbij je niet weet hoe lang dat gaat duren.
Het kan verkeren.
Ik wens je een fijne tijd toe, waarin alles kantelt en het jou de mogelijkheid geeft op avontuur te gaan.
Je vrij te voelen .
Groet
Van Maurice en Pink
LikeLike
Jullie doen wel veel meer dan wij deden! Interessant om die verschillen te zien. Met de was en de afwas deden we niet veel bijzonders. Veel beterschap en ik hoop dat Marcella de enige blijft. Over je vorige blog: de antropoloog Mario Rutten (hij leeft niet meer) schreef een boekje: Leuke vakantie gehad? Je stukje deed me aan dat boekje denken. Misschien is het nog op Boekhandeltjes te koop. x r
rinekevandaalen.nl 0624770370
>
LikeLike
Top blog.We zouden graag de uitgeputte mantelzorgers willen komen mantelzorgen.KnufMarlotteVerzonden vanaf mijn Galaxy
LikeLike
Beste Ton, Ik zie het helemaal voor me. Mijn eerste reactie is: ik ga er heen. Twee grootouders ondersteunen en voorkomen dat ze omvallen. Mijn tweede reactie is: ik ga helemaal niet. Als ik er ben is het al weer over. Of ze zijn zelfs al weer in Zutphen. Mijn derde reactie is: hoe bizar ook: wat fijn dat je daar bent en kan bijdragen aan het welzijn van je geliefde kind, schoondochter en kleinkind. Dat je er echt toe doet daar. Geniet daarvan. Dus blijf nog wat, als het kan. Wij wachten nog wel even. Groet, Gel
Verstuurd vanaf mijn iPhone
>
LikeLike